Historia Wielunia

Eagle · Wysłany: Wto 12:53, 11 Mar 2008 Temat postu:

przypadkowo trafiłem na taką ciekawostkę:
W Parcicach hodowano konie pół krwi angielskiej.
W roku 1900 w Kaliszu na wystawie koni klacz "Kokietka" Bolesława Magnuskiego z Parcic nagrodzona została srebrnym medalem.

Morgoth · Wysłany: Czw 18:39, 20 Mar 2008 Temat postu:

Dziś odbyła się licytacja parku wraz z ruiną dworku. Teren został sprzedany za kwotę 400 tyś. zł. Zwycięzcą licytacji okazał się lokalny przedsiębiorca - Józef Sut z Parcic. Teraz czekamy na decyzje i wytyczne wojewódzkiego konserwatora zabytków i rozpoczęcie prac rekonstrukcyjnych Smile

xyz · Wysłany: Sob 9:36, 29 Mar 2008 Temat postu:

Witam,
mam nadzieję, że dworek i park wrócą do dawnej świetności. Chciałbym jednak, byście (jako lokalna społeczność) mieli baczenie na działania nowego właściciela. Nie chcę go o nic podejrzewać, ale krótka rozmowa z nim przed licytacją wzbudziła moje zaniepokojenie. Zapytałem go, czy będzie odrestaurowywał zabytkowy dworek i, niestety, nie dostałem jednoznacznie twierdzącej odpowiedzi. Może to efekt tylko gorączki "przedlicytacyjnej", ale na wszelki wypadek trzymajcie rękę na pulsie i nie dopuście np. do wyburzenia starego dworu i postawienia w jego miejscu nowoczesnej willi.
pozdrawiam

Morgoth · Wysłany: Pon 23:31, 31 Mar 2008 Temat postu:

xyz

Warunkiem nabycia jest zagospodarowanie terenu w ciagu 5 lat. Nie ma nic o odrestaurowaniu zabytku - to tylko i wyłacznie kwestia ustaleń z konserwatorem zabytków. Problem w tym, że w obecnym stanie trudno już wskazać granice między "odrestaurowaniem" a "wybudowaniem nowego". Do tego obecny stan dworku, moim zdaniem, kwalifikuje się spokojnie do wykreślenia z rejestru zabytków (pani konserwator jest zdecydowanie przeciwna, ale decyzję podejmuje Warszawa), więc ktoś kto chciałby się pozbyć kłopotu (= zabytku Smile

) byłby w stanie to zrobić.

Tym niemniej bardzo się cieszę, że nabywca cieszy się dobrą sławą w okolicy. Swoje wątpliwości odkładam zatem ad acta ( Very Happy

) i za kilka lat chętnie zobaczę co z zabytkiem się dzieje.

Pozdrawiam serdecznie.

Eagle

Właśnie kupiłem "Monografię Czastar". Ojej.
Cóż to za odważne słowo w tytule. Gdyby tytuł brzmiał np. "Popularna historia Czastar", lub coś w tym stylu...
Ogólnie fajnie, że jest (jak to mówią lepszy rydz niż nic), ale poziom, tej książeczki, jest, że tak powiem, sprzed potopu (nie tego szwedzkiego - raczej tego biblijnego). Wink

Nie mogę też powiedzieć, że koło monografii to ta książeczka nawet nie leżała, bo właśnie postawiłem ją na półce koło monografii Jeleniej Góry. Wink

Pozdro

Jermar

Kolejna książka tym razem dotycząca Łubnic zatytułowana "Łubnice pocysterskie 1234-2007" autorstwa Jana Maślanki.

[link widoczny dla zalogowanych]

Artykuł odnosi się również do książki o Czastarach, jak również do osoby autora Jana Maślanki, który jest pasjonatem, historykiem amatorem i myślę, że wypowiedź Eagle dotycząca poziomu ksiązki, chociaż w jakiejś części zostanie wyjaśniona.
Popyt na tego typu opracowania wśród lokalnych społeczności wydaje się być dość duży i tu nasuwa się pytanie, czy powinny to być tylko monografie opracowywane przez zespoły historyków, w pełni udokumentowane żródłowymi materiałami, czy również mogą to być pozycje lżejsze, niekiedy oparte w części o przekazy miejscowej ludności.
Moim zdaniem pozycje te powinny być od siebie oddzielone i autorzy książek nie w pełni udokumentowanych, opartych na hipotezach, przypuszczeniach własnych, relacjach ludzkich, często pochodzących nie od bezpośrednich świadków wydarzeń, w przedmowach książek powinni takie fakty opisywać, by czytelnicy mogli uzyskać odpowiedni dystans do takich wydarzeń.

Pozdr.

Eagle

Zgadzam się w pełni co do tego, że książki takie są mile widziane i potrzebne. Jednak nie powinno się takiego dziełka nazywać monografią!
Weźmy np. książkę pana Krzysztofa Domagały: "NASZA MAŁA OJCZYZNA. Popularna historia osady SKOMLIN i jej okolicy". Tytuł od razu sugeruje, że książka jest popularnonaukowa. Chociaż pozycja ta zawiera o wiele więcej solidnych i wartościowych informacji niż książeczka pana Stawskiego. Książki pana Maślanki ("Dzietrzkowice. Rys historyczny wsi 1234-2006" i "Łubnice pocysterskie 1234-2007"), są także dużo lepsze od pseudomonografii Czastar, ale i one nie są żadnymi monografiami, tylko popularnonaukowymi zarysami historii miejscowości.
Jeśli ktoś takie książeczki nazywa monografiami, to tylko udowadnia, że nie rozumie znaczenia tego słowa, a do tego niepotrzebnie wprowadza ludzi w błąd.

xyz

Witam ponownie.

Od licytacji minęły 3 miesiące - czy może są widoczne już jakieś przejawy rządów nowego gospodarza? Zdaję sobie sprawę, że przygotowanie projektu odbudowy czy rewaloryzacji musi potrwać, ale czy np. ogrodzono teren lub z grubsza go posprzątano?

z góry dziękuję za ewentualne relacje świadów z miejsca akcji Smile

pozdrawiam

Ana

I ja też jestem bardzo ciekawa czy pan Józef Sut coś robi na zakupionym terenie... Margoth - Ty pewnie po sesji pojechałeś na wakacje, więc się nie dowiemy Sad

Morgoth

Ana: nie, ja jeszcze nie wróciłem po sesji do domu, mam jeszcze sprawę do załatwienia w dziekanacie, a wracam w tym tygodniu więc dowiem się szczegółów.

Teren nie został jeszcze ogrodzony, nie zaczęły się też jakiekolwiek prace porządkowe. Jednak byłbym ostrożny w ocenie pana Suta, wiem że nie nabył tego zabytku tylko dla korzyści majątkowych.

xyz

Witam,

ja również daleki jestem od ocen i wyciagania wniosków na temat nowego właściciela. Z doświadczenia wiem, że przygotowanie projektów odnowienia budynku, rewitalizacji parku, przyłączy, uzyskanie wszystkich niezbędnych zgód, zezwoleń, akceptacji itd. to bardzo czasochłonna i wyboista droga. Trzy miesiące, które upłynęły, to kropla w morzu potrzeb (samo sfinalizowanie zakupu mogło potrwać nawet do 2 miesięcy).

Tym niemniej nawet z małych szczegółów czasem można się zorientować, czy ktoś chce coś zrobić, czy też zabytek ma dla niego znaczenie drugo-, trzecio- lub jeszcze niższo-rzędne Smile

Dlatego też prosiłem o informacje, czy coś się dzieje. Zwykłe posprzątanie terenu ze śmieci (można to zrobić nawet bez zgody konserwatora Smile

) świadczyłoby o poważnym podejściu do nowego nabytku.

pozdrawiam

xyz

Od przetargu minął już ponad rok - czy widać może efekty pracy nowego gospodarza?

Eagle

Widać... Fronton się rozpadł. Jeszcze kilka lat i z ruiny nic nie zostanie. Sad